Çaresizliğin Dibine Tasvir
Yürüyorum boş, karanlık bir evde. Penceresin de şimşekler dinmiyor. Aynada göğsünden hançerli gövde, Aklımdan hayali hiç silinmiyor. Adım adım çıksam merdivenlerinden, Ezilir mi kalbim gıcırtısında? Titresem başıma kadar en dipten, Ezilir mi kalbim hışırtısında? On iki kapılı sonsuz koridor. Kan sızıyor tozlu eşiklerinden. Durdur sesimi ey kara matador, Tut da korkak devin eşiklerinden. Dayansam kapıya kırsam kilidi, İşte burda azap çektiğim oda. Koparsam kapının yağlı dilini, Anlatmasın kimseye, ben de o da. |